Goddess Anahit Descending from Mount Ararat

"Goddess Anahit Descending from Mount Ararat", 48"x40", oil on linen (2013)

"The cosmogonical legend of a river Hara  that descends from Mount Hara appears to have remained a part of living observance for many generations (for thousands of years). A Greek inscription from Roman times found in Asia Minor reads 'the great goddess Anaïtis of high Hara."

In my thoughts, I saw that the Mountain "Hara" is "Hara-rat" which is "Ararat", and that is what I depicted in this painting.

Սուրիկ Ասմարյան

September 29, 2013

Գեղանկարիչ Ռուբիկ Քոչարյանի /ԱՄՆ/ նոր նկարը:
Անահիտը իջնում է Արարատից...

Բարի լույս ՃԱՌԱԳԻ...քո վրա, ու քո մտահղացած հայոց Աստվուծուհիների
աստվածուհու, իմ կարծիքով դ ե ռ ա հ ա ս Անահիտի` Արարատից իջնելու
նկարին...
...երկար ժամանակ նկարի տպավորության տակ եմ...նախ ամերիկաներից ի~նչ
բնական ես տեսնում երկգագաթ Արարատները...Հետո քառաձի մարտակառքը`
իսկապես որ կանացի, առավել ևս Աստվածուհու կառքը, ինչպես որ Արտավազդի
դրամի վրա Անահիտի կառքն է պատկերված, որը այլ ձև ու կառուցվածք ուներ...
Դու գտել ես կառքի պատկերման հիանալի կառուցվածք:
Անահիտի ձիերը...ևս անարատ են ու անպաճուճ, դեռահաս ու հիանալի են,
պարուրված դիցական ամպերի մեջ...
Սկզբից մտացեցի, թե դեռահաս Անահիտ չի լինում, բայց երկար նայելով
համոզվեցի, որ դու ճիշտ ու տեղին ես գտել կերպարի` հասակի հետ կապված,
լուծումները...
Այսինքն, այլ է տաճարներում պատկերված Անահիտը, այլ պետք է լինի դիցական`
Արարատից վար իջնող դեռատի Ասվածուհին...
Այլ կարծիքներ չունեմ... իմ հիացմունքն ու երախտագիտությունն եմ
հայտնում` Անահիտ Աստվածուհու կերպարի գեղարվեստական արտացոլման և
վերակենդացման առթիվ /ես չգիտեի, թե գոյություն ունի հունական նման
տեքստ/...
Շնորհավորում եմ քեզ ու հայ ժողովրդին մեզ նման գեղարվեստական գործ
պարգևելու համար: Հավատացած եմ, որ <Տիգրանի հպարտություն> և <Անահիտի
տաճարում...> շարքի նկարների հետ, այս նոր նկարը իր արժանի տեղը կունենա
մեր ժողովրդի լավագույն զավակների կողմից, ինչպիսին Ռուբիկ Քոչարյան
նկարիչն է, ստեղծված գեղարվեստական գործերում...

Musasir: Menua, King of Urartu (Kingdom of Ararat) Receives Bow and Arrow from Goddess Nane

"Musasir: Menua, King of Urartu (Kingdom of Ararat) Receives Bow and Arrow from Goddess Nane"
32"x48", oil on linen (2013)

Originally, I started this painting as Goddess Nane passing the sword to the King.  After I saw the medallion where God Haldi passes a bow and arrow to the King, I changed the sword in the painting to a bow and arrow.  This was important because of the fact that Armenians were recognized as great archers in ancient times.

Tigranakert in its Glory

"Tigranakert in its Glory", 78"x58", oil on linen (2003)

Tigran the Great starts the construction of a new capital, Tigranakert in 77 BC.  Tigranakert quickly became recognized as the capital of the great state, the echo of grandeur which spoke not only in the border with Armenia, but also in Rome. However, to build the city walls, Tigran did not have time. Rome, seeing the prosperity and the strengthening of the Armenian State (Armenia was considered as the second power State in the world, after the Roman Republic), invaded Armenia in 69 BC.

At first, the Romans succeeded in 69 BC to destroy many buildings of the new capital. However, in 68 BC, at the battle of Aratsani (the Armenian name of the Eastern Euphrates), Tigran the Great defeated the Romans. The Armenians managed to free the main regions of Armenia from the Roman invaders and by 68-66 BC, the war was dominated by Armenians. In 66, BC, in the city of Artashat concluded a Treaty of Peace between Romans and Armenians.

Following this, Tigranes took the country's internal affairs, including reconstruction of damaged capital. Now, he has built strong walls around the perimeter of Tigranakert. The new capital has evolved into a powerful, fortified town.  Up to the 5th-6th centuries AD, Tigranakert continued to be one of the largest and most important cities in Armenia.

Portions of the above story from Ованес Античная Армения.

Tigran the Great & Mithradates VI Eupator

"Tigran the Great & Mithradates VI Eupator", 16"x20", oil on linen (2008)

Chariot Race

"Chariot Race", 30"x24", oil on linen (2004)

In this painting of "Chariot Race", the first chariot is drawn by dappled grey horses.  I learned  that in ancient Armenia they used to breed these kind of horses.  Here is the story in Armenian from "Agora Armenia":

 ԵՐՎԱՆԴՈՒՆԻՆԵՐԻ ԱՐՔԱՅԱՏՈՀՄ
(մ.թ.ա. 6-2դդ.)

ՀՅՈՒԴԱՐՆԵՍ Գ ԵՐՎԱՆԴՈՒՆԻ (մ.թ.ա. 5-րդ դարի կես)

Հյուդարնես (Հիդարնես) Գ Երվանդյանը Հյուդարնես Բ-ի որդին է և հաջորդել է
նրան: Ասքն ասում է , որ այս արքան արտասովոր սեր է ունեցել կոստնտոտիկ
նժույգների հանդեպ: Երբ ինքը փոքր էր , դայակը նրան ասել է .
-Վահագնից առաջ հայոց հաղթության աստվածուհին ոսկեմար Անահիտն էր: Նա
ամենիցշատ հովանավորում էր այն կքաջերին, որոնք թշնամու դեմ էին դուրս
գալիս կոստնտոտիկ նժույգ հեծած:
Եվ ահա գլխին թագ դնելուց հետո Հիդարնես թագավորը ստեղծեց իր մատյան
գունդը ՝ կազմված հազար կոստնտոտիկ նժույգ վարող հեծյալներից: Դա այդքան
էլ դյուրին գործ չէր, քանի որ աշխարհում ձիերի շատ երամակներ կան , որոնց
մեջ շատ քիչ են հանդիպում սպիտակապուտ ոտքերով սև կամ խարտյաշ ձիեր: Մեր
նժույգների սպիտակապուտ ոտքերից հակառակորդի աչքերը շաղվում էին: Ասում
են, որ թշնամու հեծյալները հայոց կոստնտոտիկ հեծելագնդից շփոթվում էին և
խուճապի մատնվում: