 |
| "King Aram (1827-1756 B.C.) with His Child Ara the Handsome", 54"x48", oil on linen (2014) |
Comments by Surik Asmaryan:
Կներես որ առանց քո հատուկ թույլատվությամբ, չկարողանալով զսպել հիացմունքս, Ֆեյսբուկով հրատարակել են Բլոգում եղած բոլոր նկարները՝ առանձին Ալբոմով և առանին-առանձին դրվագներով...
ահա տեքստը...
Paintings by Rubik Kocharian /ԱՄՆ/
Հայկազունիների Արմավիր մայրաքաղաք:
Անահիտի տաճարում Արամ թագավորը թագաժառանգ է հռչակում իրեն Արա զավակին...
Առաջին տպավորությամբ՝ կեցցե՛ս ԳԵՂԱՆԿԱՐԻՉ Ռուբիկ Քոչարյանը՝ Շնորհակալ ենք....Կեցցե՛ս...
Նկարի կոմպոզիցան՝ հանճարեղ է, հետին պլանի լրացուցից տեսարանները՝ հո-յա՛-կա՛պ, նամանավանդ առինքնող է ԱՐԱ թագաժառանգ ծնող ՀԱՅՈՑ ԹԱԳՈՒՀՈՒ և նրա շքախմբի կերպարները ...
Չգիտեմ ինչպիսի շնորհակալական խոսքեր գտնեմ ասելու Արարատների հովանու ներքո՝ Արմավիրի Անահիտի տաճարի, Անահիտի արձանի, Արա թագաժառանգի <ժողովրդին ներկայացնել-թագաժանգ հռչակելու> առթիվ հայոց քրմերի ու ժողովրդի ցնծության տեսարանը տիպիկ ու բնական, նաև աստվածատուր տաղանդով ներկայացնելու համար...
Հիացմունքս ու պատմաբանի իմ երախտիքն եմ հայտնում քեզ, գեղանկարի ամերիկահայ վարպետին, մասնավորապես ԱՐԱՄ ԹԱԳԱՎՈՐԻ կերպարը կերտելու առթիվ՝ թող որ կեցցե՛ գեղանկարիչ Ռուբիկ Քոչարյանը:
Վերջապես, Խորենացու Արամ թագավորի պատմագրությունը կերտելուց 1550 տարի անց հայ ժողովուրդը ունեցավ Հայկ նահապետի վեցերորդ սերնդի նահապետներից՝ Աշխարհակալ Արամի թագավորի կերպարը...
Արամ թագավորի անունով են օտարները մեզ Արմեններ, Արմեն, Արմենիկ, իսկ նրա միավորած մեր ու ձեր հայրենիքը՝ ԱՐՄԵՆԻԱ անվանակոչել...
Նկարիչի տաղանդավոր վրձիրնը միայն կարող էր վրձնել թիկնեղ, զորեղ բազուկներով, հաղթական հայկյան Աշխարհակալ բանակի զորավար, հաղթանդամ և արտակարգ գեղեցիկ հայկյան մի տղամարդու՝ Արամ թագավոր, որն է կյանք տվել աստվածաշունչ հայկազուն զավակի:
Այս հայկազուն աստվածատուր Արա զավակին է հազարամյակներով մեր ժողովուրդը պաշտել որպես Ար Աստծո որդի՝ Արա Գեղեցիկ, և որին Արամը ժառանգեց միասնական ու հզոր Հայք-Արմենիան...
Կներես որ առանց քո հատուկ թույլատվությամբ, չկարողանալով զսպել հիացմունքս, Ֆեյսբուկով հրատարակել են Բլոգում եղած բոլոր նկարները՝ առանձին Ալբոմով և առանին-առանձին դրվագներով...
ահա տեքստը...
Paintings by Rubik Kocharian /ԱՄՆ/
Հայկազունիների Արմավիր մայրաքաղաք:
Անահիտի տաճարում Արամ թագավորը թագաժառանգ է հռչակում իրեն Արա զավակին...
Առաջին տպավորությամբ՝ կեցցե՛ս ԳԵՂԱՆԿԱՐԻՉ Ռուբիկ Քոչարյանը՝ Շնորհակալ ենք....Կեցցե՛ս...
Նկարի կոմպոզիցան՝ հանճարեղ է, հետին պլանի լրացուցից տեսարանները՝ հո-յա՛-կա՛պ, նամանավանդ առինքնող է ԱՐԱ թագաժառանգ ծնող ՀԱՅՈՑ ԹԱԳՈՒՀՈՒ և նրա շքախմբի կերպարները ...
Չգիտեմ ինչպիսի շնորհակալական խոսքեր գտնեմ ասելու Արարատների հովանու ներքո՝ Արմավիրի Անահիտի տաճարի, Անահիտի արձանի, Արա թագաժառանգի <ժողովրդին ներկայացնել-թագաժանգ հռչակելու> առթիվ հայոց քրմերի ու ժողովրդի ցնծության տեսարանը տիպիկ ու բնական, նաև աստվածատուր տաղանդով ներկայացնելու համար...
Հիացմունքս ու պատմաբանի իմ երախտիքն եմ հայտնում քեզ, գեղանկարի ամերիկահայ վարպետին, մասնավորապես ԱՐԱՄ ԹԱԳԱՎՈՐԻ կերպարը կերտելու առթիվ՝ թող որ կեցցե՛ գեղանկարիչ Ռուբիկ Քոչարյանը:
Վերջապես, Խորենացու Արամ թագավորի պատմագրությունը կերտելուց 1550 տարի անց հայ ժողովուրդը ունեցավ Հայկ նահապետի վեցերորդ սերնդի նահապետներից՝ Աշխարհակալ Արամի թագավորի կերպարը...
Արամ թագավորի անունով են օտարները մեզ Արմեններ, Արմեն, Արմենիկ, իսկ նրա միավորած մեր ու ձեր հայրենիքը՝ ԱՐՄԵՆԻԱ անվանակոչել...
Նկարիչի տաղանդավոր վրձիրնը միայն կարող էր վրձնել թիկնեղ, զորեղ բազուկներով, հաղթական հայկյան Աշխարհակալ բանակի զորավար, հաղթանդամ և արտակարգ գեղեցիկ հայկյան մի տղամարդու՝ Արամ թագավոր, որն է կյանք տվել աստվածաշունչ հայկազուն զավակի:
Այս հայկազուն աստվածատուր Արա զավակին է հազարամյակներով մեր ժողովուրդը պաշտել որպես Ար Աստծո որդի՝ Արա Գեղեցիկ, և որին Արամը ժառանգեց միասնական ու հզոր Հայք-Արմենիան...
Դավիթ Վանյան․ 24.10.2014թ․
Գիտեմ՝ դժվար է, և այն էլ՝ վաղուց,
Գիտեմ, որ խիղճդ դարձել է հանգույց,
Գիտեմ, թրծել են քեզ հին հնոցում,
Պատվի, սխրանքի, սիրո դպրոցում․․․
Գիտեմ՝ մենակ ես, սակայն միշտ բարի,
Գիտեմ, որ տերն ես դու այս աշխարհի,
Գիտեմ՝ մանրացած, վաշխառու դարում,
Հրաբուխներն ես հոգուդ՝ փայփայում։
Խըրոխտ, ոգեղեն, հըրեղեն եղբայր,
Կտրելու ենք դեռ՝ մեկտեղ ճանապարհ,
Եվ դեռ երկնքում՝ մեր Տիգրան Արքան,
Պիտի հիանա փառքով ՀԱՅԿԱԿԱՆ։
Գիտեմ՝ դժվար է, և այն էլ՝ վաղուց,
Գիտեմ, որ խիղճդ դարձել է հանգույց,
Գիտեմ, թրծել են քեզ հին հնոցում,
Պատվի, սխրանքի, սիրո դպրոցում․․․
Գիտեմ՝ մենակ ես, սակայն միշտ բարի,
Գիտեմ, որ տերն ես դու այս աշխարհի,
Գիտեմ՝ մանրացած, վաշխառու դարում,
Հրաբուխներն ես հոգուդ՝ փայփայում։
Խըրոխտ, ոգեղեն, հըրեղեն եղբայր,
Կտրելու ենք դեռ՝ մեկտեղ ճանապարհ,
Եվ դեռ երկնքում՝ մեր Տիգրան Արքան,
Պիտի հիանա փառքով ՀԱՅԿԱԿԱՆ։
