Pomegranates with Marble Statue Found in Artaxata (Artashat) ca. 150 BC

"Pomegranates with Marble Statue Found in Artaxata (Artashat) ca. 150 BC", 26"x30", oil on linen (2013)

In this composition, I arranged together branch of pomegranates from the tree that I planted in my backyard with an antique female marble statue (Anahit?) found in the city of Artashat.

From Wikipedia:
"...Some sources have also indicated that Artashes built his city upon the remains of an old Urartian settlement. Strabo and Plutarch describe Artashat as a large and beautiful city and call it the "Armenian Carthage". A focal point of Hellenistic culture, Armenia's first theatre was built here. Movses Khorenatsi points that in addition to numerous copper pagan statues of the gods and goddesses of Anahit, Artemis and Tir brought from the religious centre of Bagaran and other regions to the city, Jews from the former Armenian capital of Armavir were relocated to Artashat."

Goddess Anahit Descending from Mount Ararat

"Goddess Anahit Descending from Mount Ararat", 48"x40", oil on linen (2013)

"The cosmogonical legend of a river Hara  that descends from Mount Hara appears to have remained a part of living observance for many generations (for thousands of years). A Greek inscription from Roman times found in Asia Minor reads 'the great goddess Anaïtis of high Hara."

In my thoughts, I saw that the Mountain "Hara" is "Hara-rat" which is "Ararat", and that is what I depicted in this painting.

Սուրիկ Ասմարյան

September 29, 2013

Գեղանկարիչ Ռուբիկ Քոչարյանի /ԱՄՆ/ նոր նկարը:
Անահիտը իջնում է Արարատից...

Բարի լույս ՃԱՌԱԳԻ...քո վրա, ու քո մտահղացած հայոց Աստվուծուհիների
աստվածուհու, իմ կարծիքով դ ե ռ ա հ ա ս Անահիտի` Արարատից իջնելու
նկարին...
...երկար ժամանակ նկարի տպավորության տակ եմ...նախ ամերիկաներից ի~նչ
բնական ես տեսնում երկգագաթ Արարատները...Հետո քառաձի մարտակառքը`
իսկապես որ կանացի, առավել ևս Աստվածուհու կառքը, ինչպես որ Արտավազդի
դրամի վրա Անահիտի կառքն է պատկերված, որը այլ ձև ու կառուցվածք ուներ...
Դու գտել ես կառքի պատկերման հիանալի կառուցվածք:
Անահիտի ձիերը...ևս անարատ են ու անպաճուճ, դեռահաս ու հիանալի են,
պարուրված դիցական ամպերի մեջ...
Սկզբից մտացեցի, թե դեռահաս Անահիտ չի լինում, բայց երկար նայելով
համոզվեցի, որ դու ճիշտ ու տեղին ես գտել կերպարի` հասակի հետ կապված,
լուծումները...
Այսինքն, այլ է տաճարներում պատկերված Անահիտը, այլ պետք է լինի դիցական`
Արարատից վար իջնող դեռատի Ասվածուհին...
Այլ կարծիքներ չունեմ... իմ հիացմունքն ու երախտագիտությունն եմ
հայտնում` Անահիտ Աստվածուհու կերպարի գեղարվեստական արտացոլման և
վերակենդացման առթիվ /ես չգիտեի, թե գոյություն ունի հունական նման
տեքստ/...
Շնորհավորում եմ քեզ ու հայ ժողովրդին մեզ նման գեղարվեստական գործ
պարգևելու համար: Հավատացած եմ, որ <Տիգրանի հպարտություն> և <Անահիտի
տաճարում...> շարքի նկարների հետ, այս նոր նկարը իր արժանի տեղը կունենա
մեր ժողովրդի լավագույն զավակների կողմից, ինչպիսին Ռուբիկ Քոչարյան
նկարիչն է, ստեղծված գեղարվեստական գործերում...

Musasir: Menua, King of Urartu (Kingdom of Ararat) Receives Bow and Arrow from Goddess Nane

"Musasir: Menua, King of Urartu (Kingdom of Ararat) Receives Bow and Arrow from Goddess Nane"
32"x48", oil on linen (2013)

Originally, I started this painting as Goddess Nane passing the sword to the King.  After I saw the medallion where God Haldi passes a bow and arrow to the King, I changed the sword in the painting to a bow and arrow.  This was important because of the fact that Armenians were recognized as great archers in ancient times.

Tigranakert in its Glory

"Tigranakert in its Glory", 78"x58", oil on linen (2003)

Tigran the Great starts the construction of a new capital, Tigranakert in 77 BC.  Tigranakert quickly became recognized as the capital of the great state, the echo of grandeur which spoke not only in the border with Armenia, but also in Rome. However, to build the city walls, Tigran did not have time. Rome, seeing the prosperity and the strengthening of the Armenian State (Armenia was considered as the second power State in the world, after the Roman Republic), invaded Armenia in 69 BC.

At first, the Romans succeeded in 69 BC to destroy many buildings of the new capital. However, in 68 BC, at the battle of Aratsani (the Armenian name of the Eastern Euphrates), Tigran the Great defeated the Romans. The Armenians managed to free the main regions of Armenia from the Roman invaders and by 68-66 BC, the war was dominated by Armenians. In 66, BC, in the city of Artashat concluded a Treaty of Peace between Romans and Armenians.

Following this, Tigranes took the country's internal affairs, including reconstruction of damaged capital. Now, he has built strong walls around the perimeter of Tigranakert. The new capital has evolved into a powerful, fortified town.  Up to the 5th-6th centuries AD, Tigranakert continued to be one of the largest and most important cities in Armenia.

Portions of the above story from Ованес Античная Армения.

Tigran the Great & Mithradates VI Eupator

"Tigran the Great & Mithradates VI Eupator", 16"x20", oil on linen (2008)

Chariot Race

"Chariot Race", 30"x24", oil on linen (2004)

In this painting of "Chariot Race", the first chariot is drawn by dappled grey horses.  I learned  that in ancient Armenia they used to breed these kind of horses.  Here is the story in Armenian from "Agora Armenia":

 ԵՐՎԱՆԴՈՒՆԻՆԵՐԻ ԱՐՔԱՅԱՏՈՀՄ
(մ.թ.ա. 6-2դդ.)

ՀՅՈՒԴԱՐՆԵՍ Գ ԵՐՎԱՆԴՈՒՆԻ (մ.թ.ա. 5-րդ դարի կես)

Հյուդարնես (Հիդարնես) Գ Երվանդյանը Հյուդարնես Բ-ի որդին է և հաջորդել է
նրան: Ասքն ասում է , որ այս արքան արտասովոր սեր է ունեցել կոստնտոտիկ
նժույգների հանդեպ: Երբ ինքը փոքր էր , դայակը նրան ասել է .
-Վահագնից առաջ հայոց հաղթության աստվածուհին ոսկեմար Անահիտն էր: Նա
ամենիցշատ հովանավորում էր այն կքաջերին, որոնք թշնամու դեմ էին դուրս
գալիս կոստնտոտիկ նժույգ հեծած:
Եվ ահա գլխին թագ դնելուց հետո Հիդարնես թագավորը ստեղծեց իր մատյան
գունդը ՝ կազմված հազար կոստնտոտիկ նժույգ վարող հեծյալներից: Դա այդքան
էլ դյուրին գործ չէր, քանի որ աշխարհում ձիերի շատ երամակներ կան , որոնց
մեջ շատ քիչ են հանդիպում սպիտակապուտ ոտքերով սև կամ խարտյաշ ձիեր: Մեր
նժույգների սպիտակապուտ ոտքերից հակառակորդի աչքերը շաղվում էին: Ասում
են, որ թշնամու հեծյալները հայոց կոստնտոտիկ հեծելագնդից շփոթվում էին և
խուճապի մատնվում:

Ararat / Urartu

24"x20", oil on linen (2013)

"Torch-bearing Armenian King Sardur II (ruled 764-735 BCE) signals his troops to march forward."  This title was given to the painting by Armenologist and Historian, Gevork Nazaryan.

I have been interested in painting Armenian kingdom of Ararat/Urartu ever since Soviet Armenia celebrated 2750th anniversary of the city of Yerevan in 1968.  I was there at the time and painted "King Argishti Entering the Temple of God Teishebaini", which was exhibited in the show organized by the Artists Union of Armenia.  The painting received positive response from the press and was bought from the show by Ministry of Culture of Armenia.  My interest in painting on the theme of Urartu/Ararat continued and I’ve painted more paintings since arriving in the U.S., which are now in private collections. Unfortunately, I don't have access to all of them to post them here.

These paintings are from my recent work.

"Urartian Woman Milling Flour by Hand with Quern Stone", 24"x18", oil on linen (2013)

"Lady of Urartu", 24"x36", handmade alkyd paint on linen (2005)

"Urartian Sculptor", 16"x20", oil on linen (2003)